Veel voorkomende soorten warmtebehandelingen toegepast op roestvrijstalen bouten zijn onder meer:
Gloeien:
Doel: Gloeien wordt gebruikt om interne spanningen te verlichten, de bewerkbaarheid te verbeteren en de ductiliteit te verbeteren. Het helpt ook bij het bereiken van een meer uniforme microstructuur.
Proces: De bouten worden verwarmd tot een hoge temperatuur, doorgaans boven de 1.000 °C (1.832 °F), en vervolgens langzaam afgekoeld. Dit proces helpt het materiaal zachter te maken en het gemakkelijker te bewerken of te bewerken.
Verharding:
Doel: Harden verhoogt de sterkte en hardheid van de bouten, wat belangrijk is voor toepassingen die een hoog draagvermogen vereisen.
Proces: De bouten worden verwarmd tot een hoge temperatuur, gevolgd door snelle afkoeling (afschrikken) in een medium zoals water of olie. Deze behandeling wordt vaak gecombineerd met temperen om de hardheid en taaiheid aan te passen.
Temperen:
Doel: Temperen wordt gebruikt om de broosheid die kan voortvloeien uit verharding te verminderen, terwijl een acceptabel niveau van hardheid en sterkte behouden blijft.
Proces: Na het uitharden worden de bouten opnieuw verwarmd tot een lagere temperatuur (meestal tussen 150 °C en 650 °C of 302 °F en 1.202 °F) en vervolgens afgekoeld. Dit proces helpt interne spanningen te verlichten en de taaiheid te verbeteren.
Stress verlichten:
Doel: Spanningsverlichting heeft tot doel restspanningen te verminderen die kunnen optreden bij processen zoals machinaal bewerken of lassen.
Proces: De bouten worden verwarmd tot een gematigde temperatuur (meestal tussen 600°C en 800°C of 1.112°F en 1.472°F) en vervolgens langzaam afgekoeld. Deze behandeling helpt vervorming te voorkomen en de maatvastheid te verbeteren.
Oplossingsbehandeling (of oplossingsgloeien):
Doel: Deze behandeling wordt gebruikt om neerslagen op te lossen en een homogene fasestructuur te bereiken, waardoor de corrosieweerstand en mechanische eigenschappen worden verbeterd.
Proces: De bouten worden verwarmd tot een temperatuur boven de temperatuur van de oplossing (meestal tussen 1.000 °C en 1.200 °C of 1.832 °F en 2.192 °F), gevolgd door snelle afkoeling. Dit proces wordt vaak gebruikt voor roestvast staal om een stabiele austenitische structuur te behouden.
Passivering:
Doel: Passivering verbetert de corrosieweerstand door vrij ijzer te verwijderen en een beschermende oxidelaag op het oppervlak van de bouten te creëren.
Werkwijze: De bouten worden behandeld met een oplossing, zoals salpeterzuur, die het oppervlak reinigt en de vorming van een chroomrijke oxidelaag bevordert. Passivering wordt vaak gebruikt als laatste behandeling om de prestaties van producten te verbeteren roestvrijstalen bouten in corrosieve omgevingen.
Elk van deze warmtebehandelingen wordt geselecteerd op basis van de specifieke vereisten van de toepassing, zoals gewenste mechanische eigenschappen, corrosieweerstand en algehele prestaties van de roestvrijstalen bouten.
